Więcej

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Filter by Categories
artykuł
ebook
film

Rozdział III

O Składzie Apostolskim

30. Dlaczego to zestawienie prawd wiary nazywa się Składem Apostolskim?

To zestawienie prawd wiary nazywa się Składem Apostolskim, ponieważ zawiera streszczenie
głównych prawd, przekazanych przez apostołów, i od najdawniejszych czasów było w użyciu
jako hasło chrześcijan.

31. Co jest zawarte w dwunastu artykułach Składu Apostolskiego?

W dwunastu artykułach Składu Apostolskiego zawarta jest tajemnica jednego Boga w trzech
Osobach, różniących się między sobą rzeczowo, czyli w Ojcu, Synu i Duchu Świętym, razem z
czynnościami, które z pewnego osobliwego powodu przypisuje się poszczególnym osobom.

32. Jak nauka tej tajemnicy jest w Składzie Apostolskim rozłożona?

W Składzie Apostolskim nauka tej tajemnicy jest rozłożona na trzy główne części w ten sposób,
że w pierwszej zachodzi mowa o Pierwszej Osobie natury Boskiej i o dziele stworzenia; w
drugiej – o Drugiej Osobie i o dziele ludzkiego Odkupienia; w trzeciej – o Trzeciej Osobie i o
dziele naszego uświęcenia, które się teraz rozpoczęło przez łaskę, a w przyszłości ma się dokonać
przez chwałę.

Część I
O pierwszym artykule Składu Apostolskiego, w którym podana jest nauka o Pierwszej Osobie Trójcy Przenajświętszej i o dziele stworzenia
Art. 1
O Bogu Jedynym i Troistym

33. Co oznacza słowo Wierzę?

Słowo Wierzę oznacza to samo, co: dla powagi Boga objawiającego mocno przystaję na prawdy
zawarte w Składzie Apostolskim.

34. Co oznaczają słowa: Wierzę w Boga?

Słowa Wierzę w Boga oznaczają to samo, co: mocno wierzę, że Bóg jest, i do Niego dążę jako do
najwyższego i najdoskonalszego dobra i celu ostatecznego.

35. Co rozumiesz przez słowo Bóg?

Przez słowo Bóg rozumiem ducha najczystszego (czyli byt duchowy zupełnie prosty i
niezmienny), co do rozumu i woli oraz wszelkiej doskonałości nieskończonego, w sobie ze siebie
najszczęśliwszego.

36. Jakie są główne doskonałości czyli przymioty Boskie?

Główne doskonałości czyli przymioty Boskie są następujące:
Bóg jest:

a. wieczny, bo nie ma, ani mieć nie może, początku, ni końca, ni następstwa;
b. wszystkowiedzący, bo wszystko dobrze zna, także to, co będzie w przyszłości mocą wolnych
czynów ludzkich, nawet uczucia serca i ukryte myśli;
c. niezmierzony, bo jest w niebie, na ziemi i na wszystkich miejscach, które są i być mogą;
d. sprawiedliwy, bo oddaje każdemu według jego zasług w tym, lub z pewnością w przyszłym
życiu;
e. dobry, bo nieskończoną dobrocią, mocą i mądrością wszystko stworzył, utrzymuje i rządzi
wszystkim; dobra, których używamy, pochodzą od Niego; wysłuchuje łaskawie prośby
błagających;
f. miłosierny, bo chcąc, żeby się wszyscy ludzie zbawili, odkupił ich z niewoli szatana, każdemu
daje środki potrzebne do zbawienia i „nie chce śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i żył”.

37. Czy Bóg jest różny od świata?

Bóg jest rzeczywiście i istotnie różny od świata i niewymownie wyższy nad wszystko, co jest
poza Nim i co może być pomyślane.

38. Czy Bóg jest jeden?

Bóg jest jeden jednością natury, ale w trzech rzeczowo różnych Osobach: Ojcu, Synu i Duchu
Świętym, które stanowią Trójcę Przenajświętszą.

39. Jak się różnią między sobą Ojciec, Syn i Duch Święty?

Ojciec, Syn i Duch Święty różnią się między sobą przez przeciwstawne stosunki Osób: Ojciec
rodzi Syna, a od obu pochodzi Duch Święty.

40. Czy wśród trzech Osób Boskich jedna co do czasu jest przed drugą?

Spośród trzech Osób Boskich żadna nie jest co do czasu przed drugą, lecz wszystkie są równie
wieczne, bo ani nie mają, ani mieć nie mogą początku ni końca.

41. Dlaczego trzy Osoby Boskie są jednym Bogiem?

Trzy Osoby Boskie są jednym Bogiem, ponieważ są współistotne, to jest mają jedną i tę samą
naturę, a przez to te same doskonałości czyli przymioty i działanie na zewnątrz.

42. Czy Pismo św. nie przypisuje zazwyczaj Ojcu wszechmocy, Synowi mądrości, a Duchowi
Świętemu dobroci?

Mimo, iż wszystkie przymioty Bóstwa są wspólne każdej Osobie Boskiej z osobna, jednak Pismo
św. zazwyczaj przypisuje wszechmoc Ojcu, ponieważ On jest źródłem wszystkiego, co powstało
i powstaje; mądrość Synowi, ponieważ jest Słowem Ojca; dobroć i świętość Duchowi Świętemu,
ponieważ jest miłością obu.

43. Jakie to uwielbienie Trójcy Przenajświętszej wierni zwykli odmawiać, zwłaszcza na
zakończenie modlitw?

Uwielbieniem Trójcy Przenajświętszej, które wierni zwykli odmawiać, zwłaszcza na zakończenie
modlitw, są słowa: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku i teraz i
zawsze i na wieki wieków. Amen.

44. Co oznacza słowo: wszechmogącego?

Słowo: wszechmogącego oznacza, że Bóg prostym aktem woli może uczynić wszystko, co chce.

Art. 2
O stworzeniu świata i Opatrzności Boskiej

45. Co znaczą słowa: Stworzyciela nieba i ziemi?

Słowa: Stworzyciela nieba i ziemi znaczą, że Bóg zupełnie dobrowolnie na początku czasu z
niczego utworzył jeden i drugi świat, duchowy i cielesny, czyli świat niebiański i doczesny, a
potem człowieka, jako składającego się z ducha i z ciała.

46. Dlaczego Bóg raczył to wszystko stworzyć?

Bóg dobrocią swoją i wszechmocną siłą raczył to wszystko stworzyć nie dla pomnożenia ani
zdobycia swego szczęścia, lecz dla objawienia swej doskonałości przez dobra, których użycza
stworzeniom.

47. Czy Bóg dba o wszystkie rzeczy, które stworzył?

Bóg dba o wszystkie rzeczy, które stworzył, gdyż je wprost utrzymuje, strzeże ich – w
przeciwnym razie wróciłyby natychmiast w nicość – i kieruje nimi tak, iż nie ma ani być nie
może niczego, co by się działo bez woli Bożej lub dopustu Bożego.

48. Jak się nazywa staranie, które Bóg ma o rzeczy stworzone?

Staranie, które Bóg ma o to, co stworzył, nazywa się Opatrznością Bożą.

49. Dlaczego tedy Bóg nie przeszkadza grzechowi?

Bóg nie przeszkadza grzechowi, ponieważ dał człowiekowi wolność wraz z pomocą łaski, aby
człowiek sam był sprawcą albo swego szczęścia, albo swej zguby, zależnie od tego, czy
współdziała z łaską lub się jej sprzeciwia; ale Bóg nawet z nadużycia wolności cudownie
wyprowadza dobro, aby zawsze i wszędzie jaśniała Jego sprawiedliwość i miłosierdzie.

50. A dlaczego Bóg chce albo dopuszcza wszelkiego rodzaju zło fizyczne, które nas trapi w
tym śmiertelnym życiu?

Wszelkiego rodzaju zło fizyczne, które nas trapi w tym życiu śmiertelnym, Bóg chce albo
dopuszcza dlatego, by ukarać grzech, albo by nawrócić grzeszników do Siebie, albo żeby
sprawiedliwych doświadczać i uczynić ich godnymi nagrody wiekuistej, albo też przez wzgląd na
jakieś wyższe dobro.

51. Które stworzenia przewyższają inne?

Aniołowie i ludzie przewyższają wszystkie inne stworzenia.

Art. 3
O stworzeniu Aniołów

52. Co to są Aniołowie?

Aniołowie są to czyste duchy, obdarzone rozumem i wolą, które były stworzone w stanie
sprawiedliwości i świętości, aby odpowiadając łasce Bożej, zasłużyły sobie na chwałę w niebie.

53. Czy wszyscy Aniołowie odpowiedzieli łasce Bożej?

Nie wszyscy Aniołowie odpowiedzieli łasce Bożej; ci którzy jej odpowiedzieli, zażywają w
niebie szczęścia oglądania Boga twarzą w twarz i nazywają się właśnie Aniołami, a są podzieleni
na dziewięć hufców; ci zaś, którzy nie odpowiedzieli łasce Bożej, strąceni zostali do piekła za
grzechy pychy i nazywają się złymi duchami, których głową jest Lucyfer, czyli szatan.

54. Czy Bóg korzysta z posług Aniołów?

Bóg rozmaicie korzysta z posług Aniołów, zwłaszcza w opiece nad ludźmi, i każdemu
człowiekowi od urodzenia przydał Anioła za stróża.

55. Co nam wyświadcza Anioł Stróż?

Anioł Stróż opiekuje się nami szczególnie w pokusach, daje nam dobre myśli, przedstawia nasze
prośby Bogu i modli się zza nami.

56. Czy jest pożyteczne dla naszego życia duchownego, byśmy do swego Anioła Stróża mieli
osobliwe nabożeństwo?

Dla naszego życia duchownego jest rzeczą nader pożyteczną, byśmy mieli osobliwe nabożeństwo
do swego Anioła Stróża, czcząc go i wzywając zwłaszcza przeciwko pokusom, idąc za jego
natchnieniem, czyniąc mu godne dzięki i nigdy nie obrażając grzechem jego obecności.

57. Jaka jest najczęściej odmawiana modlitwa do Anioła Stróża?

Najczęściej przez wiernych odmawiana modlitwa do Anioła Stróża brzmi: Aniele Boży, Stróżu
mój, mnie, Tobie z dobroci Bożej zleconego, oświecaj, strzeż, prowadź i rządź mną. Amen.

58. Jaką władzę mają złe duchy nad ludźmi?

Złe duchy za dopuszczeniem Bożym mogą ludziom wyrządzać krzywdę na rzeczach
zewnętrznych i na ich własnych osobach, biorąc także ich ciała w posiadanie; mogą również ludzi
nakłaniać do grzechów przez pokusy; nie mogą jednak szkodzić ich zbawieniu wiecznemu bez
ich dobrowolnej zgody.

Art. 4
O stworzeniu człowieka i o grzechu pierworodnym

59. Co to jest człowiek?

Człowiek jest to stworzenie, składające się z duszy rozumnej i ciała organicznego.

60. Co to jest dusza rozumna?

Dusza rozumna jest to byt duchowy, obdarzony rozumem i wolną wolą i nieśmiertelny, który z
ciałem jest tak zjednoczony w jedną istotę, że jest w człowieku pierwiastkiem wszelkiego życia.

61. W jakim celu Bóg stworzył człowieka?

Bóg stworzył człowieka w tym celu, żeby człowiek poznał Boga, miłował Go i służył Mu, i tak
po śmierci posiadłszy Boga przez uszczęśliwiające oglądanie Go twarzą w twarz, cieszył się Nim
na wieki w niebie.

62. Na czym polega uszczęśliwiające oglądanie Boga?

Uszczęśliwiające oglądanie Boga polega na widzeniu istoty Bożej, ukazującej się bezpośrednio,
bez zasłony, jasno i otwarcie; dusza do Niego może dotrzeć tylko przez światło chwały; z takiego
oglądania i zażywania człowiek dostępuje prawdziwej i pełnej szczęśliwości, która się nigdy nie
skończy, i to jest żywot wieczny.

63. Czy takie oglądanie Boga twarzą w twarz należy się naturze?

Takie oglądanie Boga twarzą w twarz nie należy się naturze, lecz jest nadprzyrodzone i
przekracza najzupełniej wszelką naturę stworzoną; przyznaje je stworzeniu rozumnemu tylko
dobroć Boża dobrowolnie.

64. Jak nazywali się pierwsi ludzie?

Pierwsi ludzie nazywali się Adam i Ewa; Bóg utworzył ich i umieścił w raju ziemskim, wynosząc
do porządku nadprzyrodzonego i obsypując osobliwymi darami łaski i natury.

65. Jak utworzył Bóg pierwszych ludzi?

Bóg ciało Adama utworzył z mułu ziemi, ciało Ewy z żebra Adama; duszę jednak jednego i
drugiego stworzył z niczego i złączył ją z ciałem w cudowną jedność istotną.

66. W jakim znaczeniu powiedziano w Piśmie św., że Bóg uczynił człowieka na obraz i
podobieństwo swoje?

W Piśmie św. powiedziano, że Bóg uczynił człowieka na obraz i podobieństwo swoje, ponieważ
uczynił człowieka obdarzonego rozumem i wolną wolą, a rozumem i wolną wolą człowiek w
osobliwy sposób naśladuje naturę Bożą; zarazem Bóg wyniósł człowieka do porządku
nadprzyrodzonego.

67. Jaka jest w porządku naturalnym różnica między stworzeniem pierwszych ludzi a
powstawaniem ich potomstwa, które od nich pochodzi przez naturalne rodzenie się?

W porządku naturalnym różnica jest tylko w utworzeniu ciała, które powstaje przez rodzenie, gdy
tymczasem duszę każdego bez wyjątku potomka Adamowego stwarza także Bóg wprost i łączy z
ciałem w jedną istotę.

68. Jakimi darami wzbogacił Bóg pierwszych ludzi w raju?

Pierwszych ludzi w raju wzbogacił Bóg następującymi darami:

a. uczynił ich doskonałymi co do ciała i co do duszy z wiedzą, odpowiadającą ich
stanowi;
b. raczył ich przeznaczyć do celu nadprzyrodzonego, dając im sprawiedliwość
świętość, z darem nieskażoności natury, mocą której siły niższe były doskonale poddane
rozumowi, i z darem wolności od śmierci i od innych bólów i dolegliwości życia.

69. W jakiej myśli Bóg udzielił pierwszym rodzicom sprawiedliwości, świętości i innych
darów?

Bóg pierwszym ludziom udzielił sprawiedliwości, świętości i innych darów w tej myśli, że miały
to być dary udzielone od Boga samej naturze ludzkiej, i to całej, Adam zaś jako praojciec rodzaju
ludzkiego miał je przez rodzenie przekazać potomstwu razem z ta naturą.

70. Jaki zakaz dał Bóg pierwszym ludziom, postawionym w stanie nadprzyrodzonym?

Pierwszym ludziom, postawionym w stanie nadprzyrodzonym, Bóg dał taki zakaz, żeby nie jedli
z owocu drzewa znajomości dobrego i złego.

71. Czy pierwsi ludzie trzymali się zakazu Boskiego?

Pierwsi ludzie nie trzymali się nakazu Boskiego, i dlatego za ciężki grzech pychy i
nieposłuszeństwa utracili sprawiedliwość i świętość, i wypędzeni z raju ziemskiego, ulegli
pożądliwościom, śmierci i innym boleściom i nędzom życia.

72. Czy Adam swoim przestępstwem zaszkodził także potomstwu?

Adam swoim przestępstwem zaszkodził także potomstwu, bo przeniósł na nie nie tylko
pożądliwość, śmierć i inne kary za grzech, lecz także sam grzech, to jest pozbawienie
sprawiedliwości i świętości.

73. Jakim sposobem Adam przeniósł grzech na potomstwo?

Adam przeniósł grzech na potomstwo, skoro przeniósł na nie naturę pozbawioną sprawiedliwości
i świętości, której Bóg raczył udzielić naturze, i ten brak jest grzechem natury, i to grzechem
stanu, co do pochodzenia jednym w Adamie, ale rozpowszechnionym przez rozmnożenie.

74. Jak się nazywa ten grzech, który przeszedł na potomstwo Adamowe?

Grzech, który przeszedł na potomstwo Adamowe, nazywa się grzechem pierworodnym.

75. Czy ktoś został zachowany od zmazy grzechu pierworodnego?

Tylko jedna Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia przez wzgląd na
zasługi Jezusa Chrystusa, mocą osobliwego przywileju Boskiego, była zachowana i wolna od
zmazy winy pierworodnej, i dlatego nazywa się niepokalanie poczęta.

76. Cóż tedy oznacza niepokalane poczęcie Najśw. Maryi Panny?

Niepokalane poczęcie Najświętszej Maryi Panny oznacza, że Najświętsza Maryja Panna od
pierwszej chwili swego poczęcia posiadała sprawiedliwość i świętość, czyli łaskę uświęcającą, a
nawet pełnię łaski, z cnotami wlanymi i darami Ducha Świętego, i nieskażoność natury, choć była wystawiona na śmierć i na inne boleści o dolegliwości życia, którym sam Jej Syn zechciał
podlegać.

77. Co utrzymuje Kościół o zejściu Najśw. Maryi Panny z tego świata?

O zejściu Najśw.Maryi Panny z tego świata utrzymuje Kościół Katolicki, że się Jej ciało
oddzieliło od duszy, na czym polega śmierć, ale dusza Jej na nowo została połączona z ciałem
nienaruszonym, i Najśw.Maryja Panna przez Aniołów została wzięta do nieba i wywyższona nad
wszystkie chóry anielskie.

78. Czy Bóg rodzaj ludzki zostawił w stanie grzechu pierworodnego?

Nie, lecz spowodowany nieskończonym miłosierdziem swoim, zaraz obiecał, a w swoim czasie
dał Odkupiciela; jest nim Jezus Chrystus, Syn Boży, który stał stał się człowiekiem, aby przez
wiarę w Niego i przez Jego zasługi ludzie, zjednoczeni z Nim wiarą i miłością, nawet przed Jego
przyjściem mogli być zbawieni.

Część II
O innych artykułach Składu Apostolskiego, w których jest zawarta nauka o Drugiej Osobie Trójcy Przenajświętszej i o dziele Odkupienia
Art. 1
O Jezusie Chrystusie i Jego Bóstwie

79. W co wierzymy przez drugi artykuł Składu Apostolskiego: I w Jezusa Chrystusa, Syna
jego jedynego, Pana naszego?

Przez drugi artykuł Składu Apostolskiego: I w Jezusa Chrystusa, Syna jego jedynego, Pana
naszego, wierzymy, że Syn Boży, który stawszy się człowiekiem, zwie się Jezusem Chrystusem,
jest jedynym Synem Ojca, Panem naszym, prawdziwym Bogiem z Boga prawdziwego, w którego
my wierzymy tak samo, jak w Ojca.

80. Dlaczego wierzymy w Jezusa Chrystusa tak samo, jak w Ojca?

Wierzymy w Jezusa Chrystusa tak samo, jak w Ojca, ponieważ Jezus Chrystus tak samo jest
prawdziwym Bogiem jak Ojciec, jednym Bogiem z Ojcem.

81. Jakim sposobem wykazuje się, że Jezus Chrystus jest Mesjaszem czyli Odkupicielem
rodzaju ludzkiego, od Boga w Starym Testamencie obiecanym?

To, że Jezus Chrystus jest Mesjaszem czyli Odkupicielem, od Boga w Starym Testamencie
obiecanym, wykazuje się głównie z proroctw o Odkupicielu, które w Jezusie Chrystusie spełniły
się dokładnie, i ze świadectwa samego Jezusa Chrystusa.

82. Jakie są główne dowody, nakłaniające nas do przyjęcia Bóstwa Jezusa Chrystusa?

Oto główne dowody, nakłaniające nas do przyjęcia Bóstwa Jezusa Chrystusa:

a. stałe nauczanie Kościoła Katolickiego;
b. proroctwa Starego Testamentu, które wskazują naprzód, że obiecany Odkupiciel
jest prawdziwym Bogiem;
c. świadectwo Boga Ojca, mówiącego: „Ten jest Syn mój miły, w którymem sobie
upodobał, Jego słuchajcie.”;
d. świadectwo samego Jezusa Chrystusa, potwierdzone świętością Jego życia,
proroctwami i cudami, a zwłaszcza cudem zmartwychwstania;
e. nauka apostołów;
f. wyznanie tylu męczenników;
g. cudowne rozkrzewianie się i zachowanie Kościoła.

83. Dlaczego Syn Boży, stawszy się człowiekiem, nazywany jest Jezus?

Syn Boży, stawszy się człowiekiem, z woli samego Boga nazywany jest Jezus, czyli Zbawiciel,
ponieważ przez mękę i śmierć swoją wybawił nas od grzechu i potępienia wiekuistego.

84. Dlaczego zwie się także Chrystusem?

Jezus zwie się także Chrystusem, po hebrajsku Mesjaszem, to znaczy Pomazańcem, ponieważ
dawniej namaszczano królów, kapłanów i proroków, a Jezus jest królem, kapłanem i prorokiem.

85. Dlaczego Chrystus zwie się Panem naszym?

Jezus Chrystus dlatego zwie się Panem naszym, ponieważ jako Bóg stworzył wszystkie rzeczy,
utrzymuje je i wykonywa nad nimi wszechstronna władzę, zaś jako Bóg-Człowiek jest
Odkupicielem wszystkich ludzi; stąd słusznie nazywa się i odbiera cześć jako „Król nad królami i
Pan nad panami.”

86. Dlaczego druga Osoba Trójcy Przenajświętszej zwie się Słowem Ojca?

Druga Osoba Trójcy Przenajświętszej dlatego zwie się Słowem Ojca, ponieważ od Ojca pochodzi
według czynności rozumu, jako pojęcie umysłu, podobnie jak także i w nas wewnętrzne pojęcie
umysłu nazywa się słowem.

Art. 2
O wcieleniu i narodzeniu Syna Bożego

87. W co wierzymy przez trzeci artykuł Składu Apostolskiego: Który się począł z Ducha
Świętego, narodził się z Maryi Panny?

Przez trzeci artykuł Składu Apostolskiego: Który się począł z Ducha Świętego, narodził się z
Maryi Panny, wierzymy, że Syn Boży, ponad wszelki porządek natury, mocą Ducha Świętego,
naturę ludzką, to jest ciało i duszę przyjął w przeczystym łonie najświętszej Maryi Panny i
narodził się z Niej.

88. Jak się nazywa tajemnica, mocą której Syn Boży stał się człowiekiem?

Tajemnica, mocą której Syn Boży stał się człowiekiem, nazywa się Boskim Wcieleniem Słowa.

89. Czy Syn Boży, stawszy się człowiekiem, przestał być Bogiem?

Syn Boży, stawszy się człowiekiem, nie przestał być Bogiem, lecz pozostając prawdziwym
Bogiem, zaczął być także prawdziwym człowiekiem.

90. Ile natur, a ile Osób jest w Jezusie Chrystusie?

W Jezusie Chrystusie są dwie natury, Boska i ludzka, ale tylko jedna Osoba, czyli Osoba Syna
Bożego.

91. Dlaczego Syn Boży raczył przyjąć naturę ludzką?

Syn Boży raczył przyjąć naturę ludzką – dla nas ludzi i dla naszego zbawienia – aby mianowicie
Bogu złożyć należne zadośćuczynienie za grzechy, nauczyć ludzi drogi zbawienia słowem i
przykładem, przez mękę i śmierć swoją wykupić ich z niewoli grzechowej, przywołać do łaski
Bożej i tak znowu ich przywrócić do chwały w niebie.
Syn Boży raczył przyjąć naturę ludzką – dla nas ludzi i dla naszego zbawienia – aby mianowicie
Bogu złożyć należne zadośćuczynienie za grzechy, nauczyć ludzi drogi zbawienia słowem i
przykładem, przez mękę i śmierć swoją wykupić ich z niewoli grzechowej, przywołać do łaski
Bożej i tak znowu ich przywrócić do chwały w niebie.

92. Czy do należnego zadośćuczynienia za grzechy potrzebne było wcielenie Słowa?

Do należnego zadośćuczynienia za grzechy było potrzebne wcielenie Słowa, gdyż ze strony
stworzenia, zostawionego samemu sobie, nie mogło nastąpić należne zadośćuczynienie za
grzechy, czyli takie, które by dorównało grzechom.

93. Dlaczego ze strony stworzenia, zostawionego samemu sobie, nie mogło nastąpić należne,
czyli dorównujące zadośćuczynienie za grzechy?

Ze strony stworzenia, zostawionego samemu sobie, nie mogło nastąpić zadośćuczynienie należne,
czyli dorównujące, ponieważ grzech śmiertelny posiada ciężkość w pewnym znaczeniu
nieskończoną dla nieskończonego majestatu Bożego, który zostaje obrażony.

94. Dlaczego dzieło wcielenia przypisuje się Duchowi Świętemu?

Mimo, iż tylko sam Syn Boży przyjął naturę ludzką i dzieło wcielenia, jak i wszystkie dzieła na
zewnątrz, jest dziełem całej Trójcy, to jednak dzieło wcielenia dla pewnej osobliwej przyczyny
przypisuje się Duchowi Świętemu, ponieważ Duch Święty jest miłością Ojca i Syna, a dzieło
wcielenia okazuje szczególną i niezmierną miłość Boga ku nam.

95. Czy Najświętsza Maryja Panna jest prawdziwą Matką Bożą?

Najświętsza Maryja Panna jest prawdziwą Matką Bożą, gdyż poczęła i porodziła, co do natury
ludzkiej, Jezusa Chrystusa, Pana naszego, który jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym
Człowiekiem.

96. Czy św. Józef był ojcem Jezusa Chrystusa?

Św.Józef mocą rodzenia nie był ojcem Jezusa Chrystusa, ale się tak nazywa, ponieważ jako
prawdziwy oblubieniec Najświętszej Maryi Panny wykonywał względem Niego prawa i
obowiązki ojcowskie, gdyż był głową tego związku małżeńskiego, który był wręcz przeznaczony
do przyjęcia, obrony i wyżywienia Chrystusa.

97. Czy Najświętsza Maryja była zawsze panną?

Najświętsza Maryja była zawsze panną, i w sposób zgoła cudowny i osobliwy z macierzyństwem
Bożym było w Niej połączone dziewictwo.

Art. 3
O dziele Odkupienia rodzaju ludzkiego

98. W co wierzymy przez czwarty artykuł Składu Apostolskiego: Umęczon pod Ponckim
Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion?

Przez czwarty artykuł Składu Apostolskiego: Umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł
i pogrzebion, wierzymy, że Jezus Chrystus, aby odkupić rodzaj ludzki przez krew swoją
najdroższą, pod namiestnikiem Judei Ponckim Piłatem został umęczony, przybity do Krzyża i
umarł na nim, został z niego zdjęty i pogrzebany.

99. Na czy polega dzieło Odkupienia, dokonane przez Jezusa Chrystusa?

Dzieło Odkupienia, dokonane przez Jezusa Chrystusa, polega na tym, że „dla miłości zbytnio
wielkiej, którą umiłował nas, przez najświętszą swoją mękę na drzewie krzyża wysłużył nam
usprawiedliwienia i uczynił za nas zadość Bogu Ojcu” (Sobór Tryd.).

100. Czy Jezus Chrystus poniósł mękę i śmierć jako Bóg czy też jako człowiek?

Jezus Chrystus poniósł mękę i śmierć jako człowiek, gdyż jako Bóg nie mógł ani cierpieć ani
umrzeć, ale samo Jego wcielenie i każde cierpienia za nas, nawet najmniejsze, miało wartość
nieskończoną z Boskiej Osoby.

101. Dlaczego więc Jezus Chrystus chciał ponieść tak gorzką i haniebną mękę i śmierć?

Jezus Chrystus dlatego chciał ponieść tak gorzka i haniebną mękę i śmierć, aby sprawiedliwości
Bożej jak najobficiej uczynić zadość, wyraźniej okazać nam swoją miłość, wzbudzić w nas
większą nienawiść do grzechu i dodać nam siły do znoszenia dolegliwości i przykrości tego
życia.

102. Za kogo Jezus Chrystus poniósł mękę i śmierć?

Jezus Chrystus poniósł mękę i śmierć za wszystkich ludzi bez wyjątku.

103. Czyż więc wszyscy ludzie dostępują zbawienia?

Nie wszyscy ludzie dostępują zbawienia, lecz tylko ci, którzy korzystają ze środków
ustanowionych przez tegoż Odkupiciela, po to, żeby ludzie mogli przyswoić sobie zasługi Jego
męki i śmierci.

104. Czy Jezus Chrystus, umierając na krzyżu, oddał samego siebie Bogu na prawdziwą i
osobliwą ofiarę?

Jezus Chrystus, umierając na krzyżu, siebie samego oddał Bogu na prawdziwą i osobliwą ofiarę
nieskończonej ceny za odkupienie ludzi, dając za nich sprawiedliwości Bożej zadośćuczynienie
nieskończonej wartości.

105. W co wierzymy przez piąty artykuł Składu Apostolskiego: Zstąpił do piekieł?


Przez piąty artykuł Składu Apostolskiego: Zstąpił do piekieł, wierzymy, że dusza Jezusa
Chrystusa, rozstawszy się z ciałem, jednak złączona z Bóstwem, zstąpiła do piekieł.

106. Co oznaczają słowa: do piekieł?

Te słowa do piekieł nie oznaczają ani czyśćca, ani miejsca potępienia, czyli piekła, lecz otchłanie
Ojców świętych, czyli to miejsce, gdzie dusze sprawiedliwych oczekiwały obiecanego i
upragnionego odkupienia.

107. Dlaczego Jezus Chrystus zstąpił do otchłani?

Jezus Chrystus zstąpił do otchłani, aby zwiastując dokonane odkupienie, dusze sprawiedliwych
napełnić niezmierną radością; użyczył im też szczęścia oglądania Boga twarzą w twarz, a potem
zabrał je ze sobą do nieba.

108. W co wierzymy przez słowa piątego artykułu Składu Apostolskiego: Trzeciego dnia
zmartwychwstał?

Przez słowa piątego artykułu Składu Apostolskiego: Trzeciego dnia zmartwychwstał, wierzymy,
że Jezus Chrystus w trzecim dniu po śmierci własną mocą, jako przepowiedział, znowu złączył
duszę z ciałem i tak odżył nieśmiertelny i chwalebny.

109. Jak długo i dlaczego Jezus Chrystus po zmartwychwstaniu został na ziemi?

Jezus Chrystus po zmartwychwstaniu przez czterdzieści dni został na ziemi, aby apostołów
utwierdzić w wierze w swoje zmartwychwstanie, uzupełnić Boską swoją naukę i urządzić
Kościół.

Art. 4
O wniebowstąpieniu Jezusa Chrystusa i Jego powrocie na końcu świata na sąd powszechny

110. W co wierzymy przez słowa szóstego artykułu Składu Apostolskiego: Wstąpił na
niebiosa?


Przez słowa szóstego artykułu Składu Apostolskiego: Wstąpił na niebiosa, wierzymy, że Jezus
Chrystus, gdy już dokonał i ukończył dzieło odkupienia, czterdziestego dnia po
zmartwychwstaniu własną mocą wstąpił do nieba z duszą i ciałem.

111. Co oznaczają dalsze słowa tego artykułu: Siedzi po prawicy Boga Ojca
wszechmogącego?

Dalsze słowa tego artykułu: Siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego, oznaczają wieczna
chwałę Odkupiciela w niebie, gdzie Jezus Chrystus jako Bóg jest równy Ojcu, a jako człowiek
posiada Boskie dobra w stopniu wyższym od wszystkich stworzeń.

112. W co wierzymy przez siódmy artykuł Składu Apostolskiego: Stamtąd przyjdzie sądzić
żywych i umarłych?

Przez siódmy artykuł Składu Apostolskiego: Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych,
wierzymy, że Jezus Chrystus na końcu świata przyjdzie z nieba z Aniołami swoimi, aby sądzić
wszystkich ludzi, zarówno tych, których dzień sądu zastanie jeszcze przy życiu, jako też tych,
którzy przedtem poumierali, „a wówczas odda każdemu według uczynków jego”.

113. Jaki zapadnie wyrok na sądzie powszechnym?

Na sądzie powszechnym na wybranych zapadnie wyrok: „Pójdźcie błogosławieni Ojca mego,
posiądźcie królestwo, zgotowane wam od założenia świata”; na potępionych zaś wyrok będzie
taki: „Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, który zgotowany jest diabłu i aniołom
jego”.

114. Czy oprócz sądu powszechnego na końcu świata będzie jeszcze inny sąd?

Oprócz sądu powszechnego na końcu świata zaraz po śmierci dla każdego z nas będzie jeszcze
sąd szczegółowy.

115. W jakim celu Bóg po sądzie szczegółowym chciał mieć jeszcze sąd powszechny?

Po sądzie szczegółowym Bóg chciał mieć jeszcze sąd powszechny dla chwały swojej, Chrystusa i
wybranych, dla zawstydzenia odrzuconych, i aby człowiek na duszy i na ciele wobec wszystkich
usłyszał wyrok nagrody albo kary.

116. Dlaczego władza sądzenia ludzkości oddana jest Jezusowi Chrystusowi?

Chociaż władza sądzenia ludzkości jest wspólna wszystkim Osobom Trójcy Przenajświętszej,
jednak dla szczególnego powodu oddana jest Jezusowi Chrystusowi, jako Bogu i Człowiekowi,
gdyż jest On „Królem królów i Panem panów”, a do władz królewskich należy władza
sędziowska, która obejmuje także to, żeby każdy wedle zasług otrzymał albo nagrodę albo karę.

Część III
O dalszych pięciu artykułach Składu Apostolskiego, w których jest zawarta nauka o Trzeciej Osobie Trójcy Przenajświętszej i o dziele naszego uświęcenia, które się zaczęło na świecie przez łaskę, a ma się dokonać w niebie przez chwałę
Art. 1
O Duchu Świętym i Jego działaniu w wiernych i w Kościele

117. W co wierzymy przez ósmy artykuł Składu Apostolskiego: Wierzę w Ducha Świętego?

Przez ósmy artykuł Składu Apostolskiego: Wierzę w Ducha Świętego, wierzymy, że Duch Święty
jest trzecią Osobą Trójcy Przenajświętszej, która pochodzi od Ojca i Syna.

118. Dlaczego wierzymy w Ducha Świętego, tak, jak w Ojca i Syna?

Wierzymy w Ducha Świętego tak, jak w Ojca i Syna, ponieważ Duch Święty jest prawdziwym
Bogiem, jak Ojciec i Syn, i jest jednym Bogiem z Ojcem i Synem.

119. Dlaczego w Piśmie Świętym nazwę Duch Święty zastrzega się zwykle Trzeciej Osobie
Trójcy Przenajświętszej?

W Piśmie Świętym nazwę Duch Święty zastrzega się zwykle Trzeciej Osobie Trójcy
Przenajświętszej, ponieważ ona od Ojca i Syna pochodzi przez jedno i to samo tchnienie na
sposób miłości i jest pierwszą i najwyższą Miłością, która serca porusza i nakłania do świętości,
polegającej ostatecznie na miłości ku Bogu.

120. Kiedy Duch Święty w sposób widzialny zstąpił na apostołów i co z nimi zdziałał?

Duch Święty w sposób widzialny zstąpił na apostołów z dzień Zielonych Świąt, utwierdził ich w
wierze i napełnił obfitością wszelkich darów, aby głosili Ewangelię i rozszerzali Kościół po
całym świecie.

121. Co działa Duch Święty w wiernych?

Duch Święty przez łaskę uświęcającą, przez cnoty wlane, przez swoje dary i przez łaski
uczynkowe uświęca wiernych, oświeca ich i nakłania, aby odpowiadając łasce, doszli do
posiadania żywota wiecznego.

122. Czy jest i co działa Duch Święty w Kościele?

Duch Święty jest jakby duszą Kościoła, bo go ustawicznie ożywia swoją skuteczną pomocą,
jednoczy go z sobą i swoimi przysługami prowadzi go nieomylnie po drodze prawdy i świętości.

Art. 2
O prawdziwym Kościele Chrystusowym

123. W co wierzymy przez pierwsza część dziewiątego artykułu Składu Apostolskiego:
Święty Kościół Powszechny?

Przez pierwszą część dziewiątego artykułu Składu Apostolskiego: Święty Kościół Powszechny,
wierzymy, że istnieje społeczność nadprzyrodzona, widzialna, święta i powszechna, którą
ustanowił Jezus Chrystus, gdy żył na świecie, i nazwał Kościół swoim.

124. W jaki sposób pierwsza część dziewiątego artykułu wynika z artykułu ósmego?

Pierwsza część dziewiątego artykułu wynika z artykułu ósmego, bo chociaż Jezus Chrystus jako
założyciel kościoła ustawicznie w nim mieszka, to jednak świętość otrzymał Kościół w darze od
Ducha Świętego, który jest źródłem i dawcą wszelkiej świętości.

A. O założeniu i ustroju Kościoła

125. Po co Jezus Chrystus ustanowił Kościół?

Jezus Chrystus ustanowił Kościół po to, aby dalej pełnił w świecie Jego zadanie, aby mianowicie
w Kościele i przez Kościół aż do skończenia świata ludziom były przydzielane owoce
Odkupienia, dokonanego na krzyżu.

126. Kto ma rządzić Kościołem z woli Jezusa Chrystusa?

Z woli Jezusa Chrystusa Kościołem rządzić mają apostołowie pod zwierzchnictwem Piotra, oraz
ich prawowici następcy.

127. Kto jest prawowitym następcą świętego Piotra w rządach nad całym Kościołem?

Prawowitym następcą świętego Piotra w rządach nad całym Kościołem jest każdorazowy Biskup
Rzymu, czyli Najwyższy Kapłan rzymski, innymi słowy Papież, bo on sprawowanie najwyższej
władzy obejmuje po Piotrze, który był Biskupem miasta Rzymu i umarł jako Biskup miasta
Rzymu.

128. Kto jest prawdziwą głową Kościoła?

Prawdziwą głową Kościoła jest sam Jezus Chrystus, który w sposób niewidzialny zamieszkuje
go, rządzi nim i jednoczy w Sobie Jego członków.

129. Dlaczego Papież rzymski zwie się i jest głową widzialną Kościoła i Namiestnikiem
Jezusa Chrystusa na ziemi?

Papież rzymski zwie się i jest widzialną głową i Namiestnikiem Jezusa Chrystusa na ziemi,
ponieważ widzialna społeczność musi mieć widzialną głowę, więc Jezus Chrystus św.Piotra i
jego następcę aż do końca świata ustanowił taką głową widzialną Kościoła i zastępca swoim we
władzy nad Kościołem.

130. Jakąż tedy władzę posiada Papież rzymski?

Papież rzymski z prawa Bożego posiada w Kościele nie tylko pierwszeństwo honorowe, lecz
także najwyższą władzę rządzenia zarówno w tych sprawach, które dotyczą wiary i obyczajów,
jak i w tych sprawach, które należą do porządku i rządzenia.

131. Jaka jest władza rzymskiego Papieża?

Władza rzymskiego Papieża jest najwyższa, pełna, jemu właściwa i bezpośrednia, zarówno nad
wszystkimi Kościołami jako też nad każdym Kościołem z osobna, tudzież nad wszystkimi
pasterzami i wiernymi razem jako tez nad każdym z osobna.

132. Którzy są prawowici następcy apostołów?

Prawowitymi następcami apostołów z ustanowienia Bożego są Biskupi, których Papież rzymski
stawia na czele poszczególnych Kościołów, i oni rządzą potem tymi Kościołami władzą im
właściwą pod zwierzchnictwem Papieża.

133. Czym więc jest Kościół, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa?

Kościół, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, jest społecznością widzialną ludzi ochrzczonych,
którzy zjednoczeni wyznawaniem tej samej wiary i węzłem wzajemnej zależności dążą do tego
samego celu duchownego pod zwierzchnictwem Papieża rzymskiego i Biskupów, pozostających
w jedności z nim.

134. Co to jest ciało Kościoła?

Ciało Kościoła jest to to, co w nim jest widzialne i sam Kościół czyni widzialnym, czyli wierni
sami, o ile są w jedno złączeni, rząd zewnętrzny, zewnętrzny urząd nauczycielski, zewnętrzne
wyznawanie wiary, udzielanie Sakramentów, obrzędy etc.

135. Co to jest dusza Kościoła?

Dusza Kościoła jest to to, co jest niewidzialnym pierwiastkiem duchownego i nadprzyrodzonego
życia Kościoła, czyli ustawiczna pomoc Ducha Świętego, pierwiastek władzy, wewnętrzna
uległość rządom Kościoła, łaska uświęcająca z cnotami wlanymi etc.

136. Dlaczego Kościół Jezusa Chrystusa zwie się i jest drogą czyli środkiem koniecznym do
zbawienia?

Kościół Jezusa Chrystusa dlatego zwie się i jest drogą czyli środkiem koniecznym do zbawienia,
ponieważ Jezus Chrystus ustanowił Kościół, aby w nim i przezeń owoce odkupienia udzielały się
ludziom; stąd nikt spośród tych, którzy nie nalezą do Kościoła, nie może dostąpić zbawienia w
myśl zasady: „Poza Kościołem nie ma zbawienia.”

137. Jak się różni Kościół, przez Jezusa Chrystusa ustanowiony, od innych kościołów, które
noszą nazwę chrześcijańskich?

Kościół ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, różni się od innych kościołów, które się nazywają
chrześcijańskimi, znamionami, mianowicie jednością, świętością, powszechnością (katolickością)
i apostolskością; Jezus Chrystus przyznał je Kościołowi swojemu, i znajdują się one tylko w
Kościele Katolickim, którego głową jest Ojciec Święty w Rzymie.

138. Czy prawdziwy Kościół można krótszą i prostszą drogą odróżnić od innych kościołów?

Kościół prawdziwy można odróżnić od innych Kościołów krótszą i prostszą drogą, czyli tym, że
Kościół prawdziwy, zgodnie ze starą zasadą Ojców Gdzie Piotr, tam Kościół, podlega Biskupowi
Rzymskiemu, jako swej głowie widzialnej, i tę podległość uważa za rzecz istotną.

139. Jakim sposobem z tej zasady (Gdzie Piotr, tam Kościół) można to wywnioskować?

Z tej zasady można to łatwo wywnioskować, bo skoro Jezus Chrystus Kościół swój, który miał
zawsze trwać, zbudował na Piotrze, przeto tylko taki Kościół może być Kościołem prawdziwym,
którym rządzi i kieruje prawowity następca Piotra; tym zaś jest Biskup rzymski, czyli Papież.

B. O władzy Kościoła

140. Jakiej władzy udzielił Chrystus Pan Kościołowi, żeby Kościół osiągnął cel, dla którego
został założony?

Chrystus Pan udzielił Kościołowi dla osiągnięcia celu, dla którego został założony, władzy
sądowniczej i kapłańskiej; władza zaś sądownicza zawiera władzę nauczania.

141. Co to jest władza nauczania?

Władza nauczania jest to prawo i obowiązek Kościoła strzeżenia, wykładania, obrony i głoszenia
nauki Jezusa Chrystusa wszystkiemu stworzeniu niezależnie od jakiejkolwiek władzy ludzkiej.

142. Czy w wykonywaniu władzy nauczania jest różnica między ochrzczonymi i
nieochrzczonymi?

W wykonywaniu władzy nauczania jest różnica między ochrzczonymi i niochrzczonymi:

a. ochrzczonym bowiem Kościół naukę przedkłada i nakłada ją na nich, a oni winni
ją przyjmować nie tylko z prawa Boskiego, lecz także na podstawie władzy, jaką Kościół
ma nad nimi jako nad poddanymi;
b. nieochrzczonym zaś Kościół przedkłada naukę w imię Boga, oni zaś winni się jej
nauczyć i przyjąć ją nie z rozkazu Kościoła, lecz z prawa Boskiego.

143. Kto przeto w Kościele posiada władzę nauczania?

Władzę nauczania posiada w Kościele Papież i Biskupi, którzy pozostają z nim w jedności; stąd
mówi się, że oni stanowią Kościół nauczający.

144. Czy Kościół jest nieomylny w nauczaniu?

W nauczaniu dzięki ustawicznej pomocy Ducha Świętego, obiecanej przez Jezusa Chrystusa,
Kościół jest nieomylny, gdy czy to w zwyczajnym i powszechnym nauczaniu, czy też uroczystym
orzeczeniem władzy naczelnej podaje wszystkim do wierzenia prawdy wiary i obyczajów, które
są bądź objawione same w sobie, bądź też pozostają w związku z objawionymi prawdami.

145. Do kogo należy wydawania takich uroczystych orzeczeń?

Wydawanie takich uroczystych orzeczeń należy zarówno do Papieża jak też do Biskupów,
pozostających w jedności z Papieżem, zwłaszcza na soborze powszechnym.

146. Co to jest sobór powszechny?

Sobór powszechny jest to zebranie Biskupów całego Kościoła Katolickiego, zwołane przez
Papieża; zebraniu temu przewodniczy Papież bądź osobiście, bądź przez swoich legatów, i on też
swoją powagą zatwierdza uchwały soborowe.

147. Kiedy Papież korzysta z przywileju osobistej nieomylności?

Papież z przywileju osobistej nieomylności korzysta wówczas, gdy przemawia ex cathedra, to jest, gdy jako pasterz i nauczyciel wszystkich chrześcijan określa naukę wiary i obyczajów, którą
ma przyjąć cały Kościół.

148. Jaki jest nasz obowiązek względem prawd wiary i obyczajów, które Kościół podaje
wszystkim do wierzenia jako objawione od Boga?

W prawdy wiary i obyczajów, które Kościół podaje wszystkim do wierzenia jako objawione od
Boga, czy to przez zwyczajne i powszechne nauczanie, czy też przez uroczyste orzeczenie,
winniśmy wierzyć wiarą Boską i katolicką.

149. Jak się nazywa prawda tak określona?

Prawda tak określona nazywa się dogmatem wiary, a jej przeciwieństwem jest herezja.

150. Które są prawdy nie objawione wprost, lecz związane z objawionymi?

Prawdami nie objawionymi wprost, lecz złączonymi z prawdami objawionymi, są głównie fakta
dogmatyczne i wyroki Kościoła o tych twierdzeniach, które on potępił i zabronił.

151. Czy winniśmy przyjmować także te prawdy, które nie są wprost objawione, ale
pozostają w związku z objawionymi, a które Kościół tak samo wszystkim podaje do
wierzenia?

Również te prawdy, które nie są wprost objawione, ale pozostają w związku z objawionymi, a
które Kościół tak samo wszystkim do wierzenia podaje, winniśmy przyjmować sercem i ustami
dla nieomylności Kościoła, która się rozciąga i na te prawdy.

152. Co należy wiedzieć o innych dekretach doktrynalnych, które wydaje Stolica Apostolska
w sprawach nauki wiary i obyczajów bądź wprost od siebie, bądź też przez święte
kongregacje rzymskie?

Inne dekrety doktrynalne, które Stolica Apostolska w sprawach wiary i obyczajów wydaje bądź
wprost od siebie, bądź przez święte kongregacje rzymskie, winniśmy przyjmować z obowiązku
sumienia gwoli posłuszeństwa względem Stolicy Apostolskiej, która także tym sposobem spełnia
urząd nauczycielski, powierzony jej przez Chrystusa Pana.

153. Co mogą i powinni czynić Biskupi we własnej diecezji na mocy władzy nauczania?

Biskupi we własnej diecezji na mocy władzy nauczania mogą i powinni albo sami, albo przez
drugich prawdy wiary i obyczajów, przyjęte przez Kościół, podwładnym w stosowny sposób
podawać i wpajać, niebezpieczne dla wiary nowości odpierać i w razie potrzeby donosić o nich
najwyższej władzy kościelnej.

154. Co oznacza władza rządzenia w Kościele?

Władza rządzenia w Kościele oznacza, że Papież dla całego Kościoła, a każdy Biskup dla swej
diecezji, dla osiągnięcia celu Kościoła, ma władzę rządzenia, czyli władzę przepisywania praw,
sądzenia, karania i zawiadywania.

155. Co to jest władza kapłańska?

Władza kapłańska jest to władza sprawowania świętych czynności, zwłaszcza w służbie ołtarza,
powierzona świętej Hierarchii, głównie Biskupom, przez Sakrament Kapłaństwa, zmierzająca
wprost do zbawienia dusz drogą sprawowania służby Bożej i szafowania Sakramentami i
sakramentaliami; nazywa się to duszpasterstwem.

156. Jakich pomocników mają Biskupi w pracy duszpasterskiej?

Pomocnikami Biskupów w pracy duszpasterskiej są kapłani, zwłaszcza proboszczowie, którzy
podlegają Biskupom według przepisów prawa kościelnego.

C. O członkach Kościoła

157. Którzy ludzie są członkami Kościoła, ustanowionego przez Jezusa Chrystusa?

Członkami Kościoła, ustanowionego przez Jezusa Chrystusa, są ochrzczeni, złączeni węzłem
jedności, wiary i wspólności katolickiej.

158. Kto jest poza Kościołem, ustanowionym przez Jezusa Chrystusa?

Poza Kościołem, ustanowionym przez Jezusa Chrystusa, są:

a. nie ochrzczeni
b. jawni apostaci, heretycy, schizmatycy i ci ekskomunikowani, których należy
unikać

159. Kto to są apostaci, heretycy, schizmatycy i ekskomunikowani, których należy unikać?

Apostaci są to ochrzczeni, którzy zupełnie odpadli od wiary chrześcijańskiej; heretycy są to tacy,
co uparcie albo zaprzeczają jakiemuś dogmatowi wiary, albo wątpią o nim; schizmatycy są to ci,
co się wzbraniają poddać Ojcu Świętemu, albo też nie chcą mieć nic wspólnego z członkami
Kościoła, podlegającymi Papieżowi; ekskomunikowani z obowiązkiem unikania ich są to ci,
których ta kara spotkała według postanowień świętych kanonów.

160. Czy ci wszyscy podlegają prawom Kościoła?

Ci wszyscy podlegają prawom Kościoła, gdyż są jego poddanymi, chyba że Kościół bądź
wyraźnie, bądź milcząco uważa ich za wyjętych spod swego prawa.

161. Czy ekskomunikowani tolerowani są członkami Kościoła?

Ekskomunikowani tolerowani są członkami Kościoła, ale się ich wyklucza od tych skutków
spólności życia z wiernymi, które są wymienione w świętych kanonach, a mogą je oni odzyskać
tylko wtedy, gdy zaniechają oporu i otrzymają zwolnienie od tej najcięższej kary.

162. Czy dorosły, który umiera bez Sakramentu Chrztu, może być zbawiony?

Dorosły, który umiera bez Sakramentu Chrztu, może być zbawiony nie tylko wtedy, gdy ma
wiarę przynajmniej w te prawdy, w które każdy musi wierzyć, bo są one nieodzownym
warunkiem zbawienia, i gdy ma miłość, która zastępuje chrzest, ale także wtedy, jeśli przy
pomocy światła Bożego i łaski Bożej, nie znając bez własnej winy prawdziwej religii i będąc
gotowym słuchać Boga, pilnie zachowywał prawo przyrodzone.

163. Czy dorosły, ochrzczony ważnie, a należący bez swej winy do sekty heretyckiej lub
schizmatyckiej, może być zbawiony?

Dorosły, ochrzczony ważnie, a należący bez swej winy do sekty heretyckiej lub schizmatyckiej,
może również być zbawiony, jeśli nie stracił łaski otrzymanej na chrzcie, a jeśli ją utracił,
odzyskał ją przez odpowiednią pokutę.

164. Co się dzieje z tymi, którzy choć poznali prawdę Kościoła Jezusa Chrystusa,
dobrowolnie pozostają poza nim?

Ci, którzy poznali prawdę Kościoła Jezusa Chrystusa, a jednak pozostają poza nim, grzeszą
ciężko i dlatego nie mogą być zbawieni, jeżeli trwają w tym stanie.

165. Co powinni czynić ci, którzy są poza Kościołem Jezusa Chrystusa, a mają co do tego
jakąś wątpliwość?

Ci, którzy są poza Kościołem Jezusa Chrystusa, a mają co do tego jakąś wątpliwość, winni
szczerze szukać prawdy w Panu i wyuczyć się według sił podanej sobie prawdy Chrystusowej,
oraz wstąpić do Kościoła Chrystusowego uznanego za prawdziwy.

D. O różnicy między Kościołem a Państwem i o prawach jednego i drugiego

166. Czy Kościół, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, różni się od państwa?

Kościół, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, jest czym innym od państwa; nie ma jednak
rozdziału Kościoła od państwa, ani też być nie może państwo słusznie urządzone na zasadzie
rozdziału od Kościoła, choć rozdział Kościoła od państwa w wyjątkowych i ważnych
okolicznościach może być czasem cierpiany, albo nawet uważany za coś lepszego.

167. Jakie zasady określają uprawnienia Kościoła i państwa?

Następujące zasady określają uprawnienia Kościoła i państwa:

a. wszystko, co dotyczy zbawienia dusz i czci Bożej, podlega władzy Kościoła;
b. wszystkie inne sprawy natury państwowej i politycznej podlegają władzy
państwa;
c. w sprawach zaś prawa mieszanego według natury i według zamiarów Boskich
między Kościołem a państwem panuje zgoda, dzięki której unika się zgubnych dla
obydwu sporów.

168. Czy Kościół może wyrokować także w sprawach z dziedziny państwowej i politycznej?

Kościół może wyrokować także w sprawach z dziedziny państwowej i politycznej, jeżeli te
sprawy pozostają w związku z prawidłem wiary i obyczajów, a zatem ze zbawieniem dusz.

169. Do kogo należy sąd o tym związku?

Sąd o tym związku należy do władzy kościelnej, której orzeczeniu katolikowi nie wolno
odmawiać posłuszeństwa.

Art. 3
O Świętych obcowaniu

170. Jak się wiąże druga część dziewiątego artykułu Składu Apostolskiego: Świętych
obcowanie z częścią pierwszą?

Druga część dziewiątego artykułu: Świętych obcowanie, wiąże się z pierwszą częścią, ponieważ
jest pewnym jej wyjaśnieniem, gdyż poucza, jaki pożytek mają członkowie Kościoła z
uświęcenia, którego dostępują w Kościele i przez Kościół.

171. W co wierzymy przez tę drugą część dziewiątego artykułu?

Przez tę drugą część dziewiątego artykułu wierzymy, że między członkami Kościoła dla ścisłej
jedności, która ich łączy ze sobą pod jedną głową Chrystusem, odbywa się wzajemna wymiana
dóbr duchownych.

172. Czy wszystkie członki Kościoła korzystają z tego obcowania w całej pełni?

Z tego obcowania nie wszystkie członki Kościoła korzystają w całej pełni, lecz tylko te, które są
w stanie łaski, i dlatego to obcowanie nazywa się Świętych obcowaniem.

173. Czy ci, którzy są w grzechu śmiertelnym, pozbawieni są tego obcowania?

Ci, którzy są w grzechu śmiertelnym, nie są całkiem pozbawieni tego obcowania i do odzyskania
łaski mogą doznać pomocy tak od publicznych modłów Kościoła jako też od modlitw i dobrych
uczynków osób, będących w łasce Bożej.

174. Czy jest obcowanie z tymi, którzy się cieszą chwałą w niebie?

Jest obcowanie z tymi, którzy się cieszą chwałą w niebie, gdy oddajemy im cześć i zanosimy do
nich prośby błagalne, oni zaś wstawiają się za nami do Boga.

175. Czy jest także obcowanie z duszami w czyśćcu?

Jest obcowanie także z duszami w czyśćcu, gdyż my możemy im przychodzić z pomocą,
mianowicie przez ofiarę Mszy św., przez Odpusty, modlitwy i inne uczynki pobożne i pokutne; a
one nawzajem wspierają nas u Boga swoimi modlitwami.

176. Jakie modlitwy zwykli wierni odmawiać częściej za dusze w czyśćcu cierpiące?

Za dusze w czyśćcu cierpiące wierni zwykli częściej odmawiać psalm De profundis (Z
głębokości) i tę drugą krótką modlitwę: Wieczne odpoczywanie racz im dać, Panie, a światłość
wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju. Amen.

Art. 4
O odpuszczeniu grzechów

177. W co wierzymy przez dziesiąty artykuł Składu Apostolskiego: Grzechów odpuszczenie?

Przez dziesiąty artykuł Składu Apostolskiego: Grzechów odpuszczenie, wierzymy, że w Kościele
jest prawdziwa władza odpuszczania grzechów dla zasług Jezusa Chrystusa.

178. Jakimi środkami dostępujemy w Kościele odpuszczenia grzechów?

W Kościele dostępujemy odpuszczenia grzechów śmiertelnych przez Sakramenty, które Chrystus
Pan ustanowił właśnie w tym celu, albo przez akt doskonałego żalu z pragnieniem przyjęcia
tychże Sakramentów; odpuszczenia zaś grzechów powszednich możemy dostąpić także przez
inne uczynki pobożne, ale wtedy pozostaje dług kary doczesnej, który każdy musi spłacić albo tu
na ziemi, albo w przyszłym życiu, czyli w czyśćcu.

Art. 5
O ciała zmartwychwstaniu i żywocie wiecznym

179. W co wierzymy przez jedenasty artykuł Składu Apostolskiego: Ciała
zmartwychwstanie?

Przez jedenasty artykuł Składu Apostolskiego: Ciała zmartwychwstanie, wierzymy że na końcu
świata wszyscy umarli zostaną na nowo przywołani do życia i powstaną na sąd powszechny, przy
czym każda dusza przyjmie na powrót to ciało, z którym była złączona za życia, aby się już
nigdy odeń nie rozłączyć.

180. Czyją mocą nastąpi ciała zmartwychwstanie?

Ciała zmartwychwstanie nastąpi mocą Boską, mocą Jezusa Chrystusa, który jak swoje ciało
wskrzesił z grobu, tak na końcu świata wskrzesi z grobów ciała tych, których będzie sądził.

181. Dlaczego Bóg chciał, żeby ciała zmartwychwstały?

Bóg chciał zmartwychwstania ciał, aby cały człowiek według zasług na wieki otrzymał albo
nagrodę w niebie albo karę w piekle.

182. Czy ciała wszystkich ludzi zmartwychwstaną w ten sam sposób?

Ciała wszystkich ludzi wstaną nieśmiertelne, ale tylko ciała wybranych na podobieństwo ciała
Chrystusowego wstaną z martwych, obdarzone własnościami ciała chwalebnego.

183. Jakie są właściwości ciała chwalebnego?

Zwykle wymienia się cztery własności ciała chwalebnego: niecierpiętliwość, jasność, lekkość i
przenikliwość.

184. W co wierzymy przez ostatni artykuł Składa Apostolskiego: Żywot wieczny?

Przez ostatni artykuł Składu Apostolskiego: Żywot wieczny, wierzymy, że wybranym po śmierci
zgotowana jest w niebie doskonała szczęśliwość, która nigdy nie ustanie, odrzuconych zaś
czekają kary wieczne w piekle.

185. Co znaczy słowo Amen na końcu Składu Apostolskiego?

Amen na końcu Składu Apostolskiego oznacza, że wszystko, co się zawiera w Składzie
Apostolskim, jest prawdą, a my wierzymy w to bez żadnego powątpiewania i wyznajemy to.

186. Czy do żywota wiecznego wystarczy wierzyć w to, co jest podane do wierzenia?

Do żywota wiecznego nie wystarczy wierzyć w to, co jest podane do wierzenia, lecz nadto trzeba
zachować to, co Bóg i Kościół zachować nakazali.

Our doors are open to all, and we warmly invite you to explore the richness of our shared journey. Come, be a part of a community where hearts connect, faith flourishes, and love abounds.

Credo

Wspierając portal katechetyczny CREDO, przyczyniasz się do rozwoju przestrzeni, która służy pogłębianiu wiary!

mamy: 9 591 zł cel: 55 000 zł
17%
wybierz kwotę:
Wspieram